การรับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจากฝุ่นและพฤติกรรมการป้องกันของคนงานโรงงานเซรามิก

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนามีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาการรับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจากฝุ่น พฤติกรรมการป้องกันและทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจากฝุ่น และพฤติกรรมการป้องกันของคนงานโรงงานเซรามิก ตั้งแต่เดือนกันยายน ถึง ตุลาคม พ.ศ. 2550 กลุ่มตัวอย่าง เป็นคนงานในกระบวนการผลิตเซรามิกโรงงานเซรามิกขนาดใหญ่จังหวัดลำปาง จำนวน 412 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มตาม คุณสมบัติที่กำหนด รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่าง ร้อยละ 84.22 มีการ รับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจากฝุ่นโดยรวมในระดับสูง การรับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจากฝุ่นรายด้าน คือ ความรู้เกี่ยวกับอันตรายต่อสุขภาพจากการสัมผัสฝุ่น ความตระหนักถึงวิธีป้องกันการสัมผัสฝุ่น และการรับรู้เกี่ยวกับสาเหตุที่ก่อให้เกิดฝุ่นมีการรับรู้อยู่ในระดับสูงเช่นกัน (67-85%) ส่วนพฤติกรรมการป้องกัน พบว่า กลุ่ม ตัวอย่างร้อยละ 82.75 มีพฤติกรรมการป้องกันโดยรวมในระดับปานกลาง สำหรับพฤติกรรมการป้องกันรายด้านพบว่า กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 74.27 มีวิธีปฏิบัติในการทำงานอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนการใช้อุปกรณ์ป้องกัน อันตรายส่วนบุคคล พบว่า อยู่ในระดับสูงร้อยละ 58.25 นอกจากนี้ยังพบว่า การรับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจาก ฝุ่นโดยรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับต่ำมากกับพฤติกรรมการป้องกัน โดยรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r_s 0.20, p < 0.01) และการรับรู้ภาวะเสี่ยงอันตรายจากฝุ่นรายด้านยังมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับต่ำมากกับพฤติกรรมการป้องกันโดยรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r_s 0.09, r_s 0.10, p < 0.05) และ r_s 0.26, p < 0.01 ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่า พยาบาลอาชีวอนามัยรวมทั้งทีมสุขภาพที่เกี่ยวข้องควรสร้างความตระหนักในการทำงานที่ปลอดภัย และส่งเสริมให้คนงานโรงงานเซรามิก มีพฤติกรรมการป้องกันอันตรายจากฝุ่น โดยเน้นวิธีปฏิบัติในการ ทำงานที่ถูกต้องร่วมกับการใช้อุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคลขณะทำงานอย่างสม่ำเสมอ เพื่อลดความเสี่ยงจากการสัมผัสฝุ่นในการทำงาน เสริมสร้างการทำงานที่ปลอดภัยในคนงานกลุ่มเสี่ยง