การรับรู้ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริโภคอาหารจานด่วนในเด็กไทย ของผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง

บทคัดย่อ

การศึกษาเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจการรับรู้ของผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องจากภาครัฐ เอกชน และองค์กรอิสระเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริโภคอาหารจานด่วนในเด็กไทย และข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อช่วยลดการบริโภคอาหารที่ไม่เหมาะสม ด้วยการสัมภาษณ์ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เพื่อสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริโภคอาหารจานด่วนในเด็กไทยและข้อเสนอแนะเชิงนโยบายที่เกี่ยวข้อง คือ ตัวแทนจากหน่วยงาน/องค์กรที่เกี่ยวข้องรวม 18 คน (10 คนจากหน่วยงานภาครัฐระดับประเทศ ภูมิภาค ท้อง ถื่น 4 คนจากภาคประชาสังคม และ 4 คนจากภาคธุรกิจ) โดยใช้การวิเคราะห์แบบ Framework analysis เพื่อการเปรียบเทียบคำตอบของผู้ถูกสัมภาษณ์แต่ละคนในแต่ละคำถาม และพัฒนาแนวคำถามจากการทบทวนวรรณกรรม ในระยะเวลา 6 เดือนตั้งแต่เดือนพฤษภาคม - ตุลาคม 2552 จากผลการศึกษาพบว่า ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องรับรู้ว่า รสชาติ ราคา และการเข้าถึงง่ายของอาหารจานด่วน ทัศนคติเชิงบวกต่ออาหารจานด่วน อิทธิพลของครอบครัวและพ่อแม่ (เช่น การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างครอบครัวไทย และพ่อแม่ไม่มีเวลาให้กับลูก) แรงกดดันจากเพื่อน นโยบายอาหารในโรงเรียน อาหารจานด่วนในโรงเรียน และสื่อและโฆษณา เป็นปัจจัยสำคัญต่อการบริโภคอาหารจานด่วนในเด็กไทย ซึ่งมาตรการการให้การศึกษาและการรณรงค์ค้านสุขภาพ,นโยบายเพื่อลดการผลิต การวางจำหน่าย และผลกระทบจากอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ และนโยบายเพิ่มบุคลากรด้านโภชนาการ ปรับปรุงความร่วมือระหว่างภาคส่วน และสนับสนุนด้านงบประมาณเป็นแนวทางที่เหมาะสมที่จะช่วยการลดการบริโภคอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพ รวมถึงอาหารจานค่วนในเด็กไทยเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพโดยสรุปคือ มีหลายปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริโภคอาหารจานด่วนในเด็กไทย ดังนั้นแนวทางการพัฒนาและดำเนินนโยบายเพื่อปรับปรุงพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่ไม่ดีต่อสุขภาพของเด็กไทยที่มีประสิทธิภาพในอนาคตควรครอบคลุมปัจจัยทั้งในระดับบุคคล สังคม และสิ่งแวดล้อม โดยอาศัยความร่วมมือระหว่างภาคส่วนมากขึ้น