การนำรูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคซึมเศร้าไปใช้ในโรงพยาบาลคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการ (action research) ครั้งนี้ ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยประกอบด้วยประชาชนผู้มารับบริการ ประชาชนทั่วไป กลุ่มเสี่ยง และกลุ่มเสี่ยงสูงที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไปในเขตพื้นที่ที่มารับบริการ คัดกรองโรคซึมเศร้าโดยใช้แบบคัดกรองโรคซึมเศร้าเป็นภาษาอีสานแบบ 2 คำถาม (2Q) และ 9 คำถาม (9Q)ในช่วงเดือนมกราคม 2550 - กุมภาพันธ์ 2551 จำนวน 2,800 คน ผู้ให้บริการด้านสุขภาพในโรงพยาบาลคำเขื่อนแก้วและศูนย์สุขภาพชุมชนตำบลลุมพุก จำนวน 31 คนและ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านจำนวน 80 คน มีขั้นตอนในการวิจัย 3 ขั้นตอน คือ ขั้นที่ 1 เป็นการศึกษาสภาพปัญหาของการดูแลและเฝ้าระวังโรคซึมเศร้าในโรงพยาบาลคำเขื่อนแก้ว เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลเชิง คุณภาพโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาข้อสรุปที่ได้นำมาเป็นแนวทางแก้ปัญหาและนำมาวางแผนปฏิบัติการวิจัยขั้นที่ 2 ดำเนินกิจกรรมตามแผนปฏิบัติการวิจัย ขั้นที่ 3 เป็นการประเมินผลลัพธ์จากการปฏิบัติการวิจัย และประเมินความพึงพอใจของผู้รับบริการ

พบว่า รูปแบบการเฝ้าระวังโรคซึมเศร้า สอดคล้องกับบริบทที่มีอยู่ กระบวนการพัฒนาประกอบด้วยการแสวงหาระบบที่เหมาะสมในการดูแลและเฝ้าระวังโรคซึมเศร้า การนำระบบที่ได้ทดลองใช้และปรับปรุงให้เหมาะสมตามบริบทที่มีอยู่ โดยพัฒนาศักยภาพในการคัดกรองและการดูแลรักษาของผู้ให้บริการ การค้นหาและคัดกรองผู้ป่วยกลุ่มเสี่ยงและเสี่ยงสูง การให้ความรู้เรื่องโรคซึมเศร้าที่ถูกต้องแก่กลุ่มประชาชนทั่วไป การ พัฒนาระบบบริการเฉพาะโรคซึมเศร้า และประเมินปัญหาอุปสรรคและแก้ไขปัญหาในการดำเนินงาน ผลลัพธ์จากการนำระบบมาใช้พบว่า สามารถคัดกรองผู้ป่วยโรคซึมเศร้าได้จำนวน 159 คน คิดเป็นร้อยละ 5.68 ของ ผู้ที่มารับการคัดกรอง ประเมินความพึงพอใจของผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มารับบริการในภาพรวมผู้ป่วยมีระดับความพึ่งพอใจในระดับดีมาก ร้อยละ 95.44